Vaftizin Gerekliliği

Hıristiyanlar, İncil’de geçen "Vaftiz . . . şimdi sizi de kurtarıyor, bedenin kirden arınması olarak değil, İsa Mesih’in dirilişiyle, Tanrı’ya yönelen temiz vicdanın bir dileği olarak " ifadelerini her zaman kelime anlamıyla yorumlamışlardır. (1Pe. 3:21; bkz. Elç. 2:38, 22:16, Rom. 6:3–4, Kol. 2:11–12).

Dolayısıyla, Kilise Babaları, İznik İnanç İlkeleri’inde (M.S. 381) şöyle yazdılar: "Günahların affedilmesi için tek bir vaftizi kabul ediyoruz."

Ve Katolik Kilisesi Din ve Ahlak İlkeleri’nde "Rab’bin kendisi esenlik için vaftizin gerekliliğini vurguluyor [Yu. 3:5] . . . Vaftiz İncil’i işitenlerin esenliği ve bu sırrın kendilerine verilmesini isteyenler için gereklidir [Mar.16:16]" (KKDAİ 1257).

Hıristiyanlar kurtuluş için vaftizin gerekliliği hususunda öyle sarsılmaz bir inanca sahiptirler ki Protestan Martin Luther bile vaftizin gerekli olduğunu doğrulamıştır. Şöyle yazmıştı: "Vaftiz Tanrı tarafından tesis edilmiş olup bir insan oyuncağı değildir. Dahası, vaftiz olmamız, yoksa kurtulamayacağımız önemle ve kesinlikle buyrulmuştur. O halde, bunu sanki yeni bir kırmızı ceket giymişiz gibi önemsiz bir olay olarak görmemeliyiz. Çok önemli olup, biz vaftizi mükemmel, şanlı, ve yüce olarak niteliyoruz." (Large Catechism 4:6).

Buna rağmen Hıristiyanlar daima, su ile vaftizin mutlak bir gereklilik değil daha çok bir kural olarak gereklilik olduğunu kabul etmişlerdir. Su ile vaftiz gerekliliği dışında tutulanlar vardır. İsa uğruna şehit olup "kan vaftizi" ile veya bilinçli veya hatta bilinçsiz bir vaftiz arzusuyla yani "istek vaftizi" ile kurtulmak da mümkündür.

Katolik Kilisesi Din ve Ahlak İlkeleri bu nedenle şöyle belirliyor: "İnançları yüzünden ölenler, vaftiz olmaya hazırlananlar ve tüm insanlar nurun itkisiyle, Kilise’yi bilmeseler bile, Tanrı’yı arar ve onun iradesini yerine getirmeye çalışırlarsa, vaftiz olmamalarına rağmen kurtulurlar" (KKDAİ 1281, bu sistemde vaftiz olmadan ölen bebeklerin kurtuluşu bile mümkündür; bkz. KKDAİ 1260-1, 1283).

Kilise Babalarının eserlerinden verilen aşağıdaki bölümler, Hıristiyanların daima kural olarak su ile vaftizin gerekliliğine inanmış olduğunu ve bunun yanında istek veya kan vaftizinin de meşru olduğunu hep kabul ettiklerini göstermektedir.

Hermas

"’Bir öğretmenden duydum ki, efendim,’ dedim [Çoban’a], ‘suya daldığımız ve geçmişteki günahlarımızın bağışlanmasını elde ettiğimiz zaman ki dışında bağışlanma yoktur.’ O da bana şöyle cevap verdi, ‘Doğru duymuşsun, çünkü öyledir’" (The Shepherd 4:3:1–2 [M.S. 80]).

Justin Martyr (Şehit Justinus)

"Bizim [Hıristiyanlar] doğruyu söylediğimize ve öğrettiğimize insanlar ikna olup inandıklarında ve buna uygun yaşayabileceklerini kabul ettiklerinde ... onları suyun olduğu bir yere götürüp aynen bizlerin yenilendiği şekilde, onların da yenilenmesini sağlıyorduk. Baba Tanrı ve evrenin Rab’bi, ve Kurtarıcımız İsa Mesih, ve Kutsal Ruh’un adıyla [Mat. 28:19], su ile yıkanıyorlardı. Çünkü Mesih aynı zamanda demişti ki ‘Yeniden doğmadıkça Tanrı’nın Egemenliği’ne giremezsin’ [Yu. 3:3]’’ (First Apology 61 [M.S. 151]).

Tertullian (Tertullianus)

"Su gizimiz ne büyük mutluluktur, onun içinde, önceki körlüklerimizden kaynaklanan günahlarımızı yıkayarak, bizler özgürleştik ve ebedi yaşama kabul edildik. . . .[Fakat] Kayin’in sapkınlığına [Gnostik] ait bir engerek yılanı, son zamanlarda bu ortamı iyi bilerek, zehirli doktrini ile çok sayıda insanı ardından sürükledi. Kendine ilk hedef olarak vaftizi ortadan kaldırmayı seçti—ki bu doğasına çok uygundur, çünkü engerek yılanları ve benzerleri. . . genellikle kuru, susuz yerlerde yaşarlar. Lakin biz küçük balıklar, örneğimiz olan [Büyük] Balığımızın ardından, İsa Mesih, su içinde doğduk, ve daima suda yaşamak dışında hiçbir yerde emniyette değiliz. Dolayısıyla, hiçbir şekilde herhangi bir doğru doktrini öğretmeye yetkisi olmayan bu canavar yaratık, küçük balıkları öldürmek için yapması gerekeni çok iyi biliyordu—onları suyun dışına çıkarmak!" (Baptism 1 [M.S. 203]).

"Vaftiz olmadan, hiç kimse kurtuluşa erişemez" (aynı eser, 12).

"Gerçekte, daha önce anlatılanla (suyla vaftiz) birlikte ikinci bir (vaftiz) kaynağa sahibiz, buna kan vaftizi denir, ve bunun hakkında Rab vaftizli olmasına rağmen şöyle söylemiştir: ‘Katlanmam gereken bir vaftiz var’ [Luk.12:50]. O su ve kanla geldi, Yuhanna’nın yazdığı gibi [1Yu. 5:6], böylece suyla vaftiz oldu, kanla yüceltildi. . . . İşte bu alınmamış olduğunda su vaftizinin yerine geçer ve kaybedilmişse de tekrar kazandırır" (aynı eser, 16).

Hippolytus

"[B]elki birisi soracaktır, ‘Vaftizli olmak dindarca yaşam için ne sağlar?’ İlk olarak Tanrı’nın beğendiği bir şeyi yapmış olacaksın; ve sonrasında, günahtan olan ilk doğumunu Tanrı’ya suda tekrar doğarak, değiştireceksin ve başka hiçbir şekilde mümkün olmayan kurtuluşa erişmek imkanın olacaktır. Bu nedenle [peygamber] bize and içti : ‘Amin, size derim ki, diri sudan, Baba, Oğul ve Kutsal Ruh adına, tekrar doğmadıkça, göklerin egemenliğine giremeyeceksiniz.’ Dolayısıyla suya doğru koşun çünkü ateşi sadece o söndürebilir. Suya gelmeyen kişi, kendi kurtuluşu için diri suya gelmeyerek hala çılgınlık ruhunu taşımaktadır." (Homilies 11:26 [M.S. 217]).

Origen (Origenes)

"Vaftiz olmadan günahların bağışlanmasını elde etmek mümkün değildir" (Exhortation to the Martyrs 30 [M.S. 235]).

Cyprian of Carthage (Kartaca’lı Kiprianus)

"İstek veya kan vaftizi, bir sapkının kurtuluşa ermesi için bir fayda sağlamaz, çünkü Kilise dışında kurtuluş yoktur." (Letters 72[73]:21 [M.S. 253]).

"[Şehit olan Katekümenler (Vaftize hazırlananlar)] vaftiz gizinden yoksun kalmazlar. Bilakis, onlar çok şanlı ve yüce kan vaftizi ile vaftiz olmuşlardır, ki bunun hakkında Rab’bimiz kendisinin katlanması gereken bir vaftiz daha olduğunu söylemiştir [Luk. 12:50]" (aynı eser, 72[73]:22).

Cyril of Jerusalem (Kudüs’lü Krillos)

"Vaftiz olmayan bir kişi kurtulamaz. Bunun tek istisnası şehitlerdir, ki onlar su bile olmadan egemenliğe girmişlerdir.

. . .Çünkü Kurtarıcımız, ‘Benim içeceğim kâseden siz içebilir misiniz? Benim vaftiz olacağım gibi siz de vaftiz olabilir misiniz [Mar. 10:38]?’ diyerek, şehitliği vaftiz saymıştır. Gerçekte, şehitler de, dünya için bir seyirlik olarak, hem melekler hem de insanlar önünde O’nu kabul ediyorlar [1Ko. 4:9]" (Catechetical Lectures 3:10 [M.S. 350]).

Gregory Nazianz (Nazianz’lı Gregorius)

‘‘[Musa, Yahya ve İsa’ya bağlanan vaftizler dışında] ben bir dördüncü vaftiz biliyorum, şehitlik ve kanla elde edilen, ve Mesih kendisi de bununla vaftiz oldu. Bu diğerlerinden daha soyludur çünkü günahla kirletilmesi mümkün değildir’’ (Oration on the Holy Lights 39:17 [M.S. 381]).

Pope Siricius (Papa Siricius)

‘’Eğer vaftizin kurtarış kaynağını arayanlardan her hangi birini, bu yaşamdan göçtüğü için, egemenliği ve ebedi hayatı kaybetti diyerek reddedersek, bu bizim ruhumuzun mahvolmasına neden olur ‘’ (Letter to Himerius 3 [M.S. 385]).

John Chrysostom (Yuhanna Kristostomos)

"Şehitliği vaftiz saydığım için şaşırmayın, çünkü burada da Ruh büyük bir aceleyle gelir, ve günahlar silinir ve harikulade ve mucizevi bir şekilde ruh temizlenir, ve aynen suda vaftiz olanlar gibi, şehitler de kendi kanlarında yıkanırlar" (Panegyric on St. Lucian 2 [M.S. 387]).

Ambrose of Milan (Milano’lu Ambrosius)

"Fakat ben sizlerin o [İmparator Valentinian] vaftiz gizini alamadı diye dövündüğünüzü duydum. Söyleyin bana, onu istemekten başka, niyetimiz dışında, neyimiz olabilir? O da işte bu isteğe sahipti, İtalya’ya gelmesinden sonra başladı ve kısa bir süre önce de benim tarafımdan vaftiz olmak istediğini bana iletti. O halde istediği lütfu elde edemedi mi? Hevesle aradığı şeye sahip olamadı mı? Kesinlikle, çünkü aradı ve elde etti. Şu başka ne demek olabilir: ‘‘Kişi ölüm tarafından alınsa bile, ruhu esenlikte olacaktır [Bil. 4:7]’?’’ (Sympathy at the Death of Valentinian [M.S. 392]).

Augustine (Augustinus)

‘‘Günahların affedileceği üç yol vardır: vaftizle, duayla, ve büyük alçakgönüllülükle pişmanlık; yalnız, Tanrı vaftizli olanlar dışındakilerin günahlarını affetmez’’ (Sermons to Catechumens on the Creed 7:15 [M.S. 395]).

"Tanrısal sevgi ile yanıp tutuşan bir Katolik katakümeni, vaftiz olmuş bir sapkınının önüne geçirmekte hiç tereddüt etmem. Hatta Katolik Kilise içinde bile iyi bir katakümeni vaftiz olmuş kötü bir kişinin önüne koyarız. . . Kornelius, vaftiz olmasından bile önce Kutsal Ruh’la dolmuştu [Elç. 10:44–48], ama Simun [Büyücü] vaftiz olmasından sonra bile kötü ruhun tutsağıydı [Elç. 8:13-19]" (On Baptism, Against the Donatists 4:21:28 [M.S. 400]).

‘‘Vaftizin yerini bazen çekilen ıstırabın alması, kutsanmış Kiprianus tarafından ortaya konan çok önemli bir sav tarafından desteklenmektedir. Bu savı, vaftizli olmamasına rağmen kendisine, ‘Sen benimle birlikte bugün cennette olacaksın’ [Luk. 23:43] diye söylenen hırsızın şartları nedeniyle ileri sürmektedir. Bu konu üstünde defalarca düşündükten sonra, şunu anladım ki, vaftiz eksikliğini Mesih adına ıstıraba katlatmanın doldurabilmesi ile birlikte, belki, eğer bulunulan anın koşulları nedeniyle, vaftiz gizemini kutlamak mümkün olamadığı takdirde, iman ve yüreğin dönüşü [yani istek vaftizi] de doldurabilir" (aynı eser, 4:22:29).

"Kilise açısından, içinde veya dışında diye konuştuğumuzda, vücudun durumu değil yüreğin durumunu dikkate almalıyız. . . .[Kilise’nin] içinde yüreğiyle olanların tümü birlik olarak kurtulmuşlardır [istek vaftizi]" (aynı eser, 5:28:39).

"Havarisel Gelenek [uyarınca] . . . Mesih’in kiliseleri içten kabul ederler ki, bir kişinin, vaftiz olmadan ve Rab’bin sofrasına katılmadan ne Tanrı’nın egemenliğine girmesi,veya ne kurtuluşa ermesi, ve ne de ebedi hayata kavuşması mümkün değildir. Buna kutsal Yazılar da tanıktır" (Forgiveness and the Just Deserts of Sin, and the Baptism of Infants 1:24:34 [M.S. 412]).

"Yenilenme yıkanmasını almamış olsalar bile, Mesih’e tanıklık ettiği için ölenlerin—kutsal vaftiz kaynağında yıkanmışlarcasına günahları affedilecektir. Çünkü O ‘Bir kimse sudan ve Ruh’tan doğmadıkça Tanrı’nın Egemenliği’ne giremez’ [Yu. 3:5] demiş, fakat bir başka genel olan deyişiyle de buna bir istisna bırakmıştır, ‘İnsanların önünde beni açıkça kabul eden herkesi, ben de göklerdeki Babam’ın önünde açıkça kabul edeceğim’ [Mat. 10:32]" (The City of God 13:7 [M.S. 419]).

Pope Leo I (Papa Leo I)

"Ve ilk adamın karşı gelmesi yüzünden, tüm insan soyu lekelendi, Adem’in durumundan hiç kimse kurtulamazdı, lakin Mesih’in vaftiz gizi bu kurtuluşu sağladı, ve bu gizde yeniden doğanlar arasında hiçbir fark yoktur. Havari [Pavlus] bunu şöyle söyledi ‘Vaftizde Mesih’Ie birleşenlerinizin hepsi Mesih’i giyindi. Artık ne Yahudi ne Grek . . . ayırımı var’ [Gal. 3 :27-28]’’ (Letters 15:10[11] [M.S. 445]).

Fulgentius of Ruspe (Ruspe’li Fulgentius)

"Rab’bimiz ’Bir kimse sudan ve Ruh’tan doğmadıkça Tanrı’nın Egemenliği’ne giremez’ [Yu. 3:5] dediği andan sonra, vaftiz gizi olmadan hiç kimse, Katolik Kilisesi içinde, vaftiz olmadan kanlarını Mesih için dökenler hariç, göklerin egemenliğine ve ebedi hayata kavuşamaz" (The Rule of Faith 43 [M.S. 524]).